عفونت ادراری بیماری‌ای است که در اثر وارد شدن میکروب به مجاری ادراری ایجاد میشود.
علت بروز عفونت‌های ادراری معمولا میکروب‌هایی هستند که به آن‌ها باکتری گفته میشود.
به سبب نزدیکی دستگاه ادراری به دستگاه گوارش، عوامل میِ طبیعیِ دستگاه گوارش در اطراف مجاری ادراری رشد نموده و در صورت وجود عوامل مستعد کننده، مثانه و کلیه‌ها را مورد تهاجم قرار می‌دهند.
مهم‌ترین علت می‌تواند برگشت ادرار از مثانه به کلیه‌ها باشد که به آن رفلاکس گویند و بیشتر در دختر بچه‌ها دیده میشود که هم می‌تواند عامل ایجاد کننده عفونت ادراری و هم باعث افزایش عفونت ادراری به خصوص در کودکان شود.در صورت وجود ریفلاکس پیگیری ضروری می باشد.
علت بعدی این است که ممکن است بچه از نظر ادراری مشکل داشته باشد. مانند کودکی که دیر به دیر به دستشویی برود. بچه هایی که تند تند دستشویی می‌روند و نمی‌توانند ادرارشان را نگه دارند، بچه‌هایی که دچار یبوست هستند. همه این عوامل زمینه‌ساز عفونت ادراری است.
سابقه وجود عفونت ادراری و یا ریفلاکس در یکی از اعضای نزدیک خانواده نیز می‌تواند عامل مستعد کننده باشد.
علایم عفونت ادراری بستگی به این دارد که درگیری سیستم ادراری محدود به مثانه است یا کلیه‌ها را هم در بر گرفته است.
اگر درگیری فقط در مثانه باشد، علایم شامل تکرر و سوزش ادرار، بی اختیاری ادراری، زور زدن در هنگام ادرار (به سختی خارج شدن آن) و بوی بد ادرار هستند.
در صورت درگیری کلیه‌ها علایم شامل تب، درد پایین شکم، درد پهلو، بی‌حالی، تهوع و استفراغ است.
توصیه میشود که اگر تب حتی بدون علایم دیگر بیش از ۲ یا ۳ روز طول بکشد، آزمایش کشت ادرار برای کودک انجام شود.
تشخیص عفونت ادراری با یک کشت باکتری مثبت در ادرار قطعی میشود.
عفونت ادراری باید سریعا درمان شود. کودکان مبتلا باید ۵ الی ۷ روز آنتی بیوتیک خوراکی دریافت کنند.
در کودکانی که تب بالا و علائم نشانه‌های حاد دارند، از همان ابتدا آنتی بیوتیک تزریقی شروع میشود.
ضروری است کشت ادرار ۴ تا ۷ روز پس از قطع درمان کشت ادرار انجام شود و سپس به فواصل 1 ماهه، 3 ماهه و حداقل 1 سال بعد، کشت انجام شود.
من در مقاله‌ای کامل به صورت جداگانه به
بررسی راه‌های درمان عفونت ادراری و دستگاه تناسلی کودکان پرداختم که توصیه می‌کنم برای اطلاع کامل از نکات آن مقاله را مطالعه کنید.
در صورت تدابیر درمانی مناسب در اکثر موارد عفونت به خوبی کنترل شده و مشکل خاصی به وجود نمی‌آید ولی یکی از مشکلات عمده در این بیماران احتمال تکرار عفونت است.
عدم تشخیص عفونت ادراری در موارد حاد منجر به عفونت کلیه‌ها شده که در این موارد بیمار به شدت تب کرده، بی‌حال و سست بوده و بصورت تزریقی شروع میشود که به طور معمول 2 هفته به طول انجامیده تا زمانی که علایم عفونت از بین برود.
منبع: وب سایت
world health organization
درباره این سایت